Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Zakończył się proces ostatniego zarządu huty

Wpisał: wir

08.04.2009.

Sąd Okręgowy w Kielcach uniewinnił Stanisława Tomasza Ćwierza i Bożennę Ziębę w procesie wytoczonym przez Prokuraturę Okręgową w Nowym Sączu. Było to już drugie uniewinnienie ostatniego zarządu Huty „Ostrowiec” SA od zarzutu spowodowania szkody w wielkich rozmiarach.

-W dniu 2 marca 2009 r. sąd uniewinnił oboje oskarżonych - mówi mecenas Bogumił Rup. Pikanterii sprawie dodaje fakt, że tym, który na ostatniej rozprawie, czyli w dniu 23 lutego 2009 r. wnosił o uniewinnienie obojga oskarżonych, był prokurator. Jak pamiętamy, S. Ćwierz i B. Zięba zostali powołani na stanowiska w dniu 12 kwietnia 2002 r. W dniu 5 lipca 2002 r. sąd ogłosił upadłość huty. Natomiast akt oskarżenia powstał w dniu 29 grudnia 2003 r.

-Oni nie zostali oskarżeni o to, że doprowadzili do upadłości huty -mówi mec. B. Rup. Upadłość huty była w tym czasie pewna, gdyż już dużo wcześniej zostały spełnione wszystkie warunki prawne niezbędne do jej ogłoszenia. Oni zostali oskarżeni o to, że w okresie od 12 kwietnia do 5 lipca 2002 r. przekroczyli swoje uprawnienia, naruszając reguły postępowania w obrocie gospodarczym. Zdaniem prokuratora, bezzasadnie zerwali umowę handlową i kontrakt na dostawę stali zbrojeniowej, zawartą w dniu 1 marca 2002 r. pomiędzy Hutą „Ostrowiec” SA, Stalexportem Katowice a Stalexportem Centrostal Warszawa, które przewidywały uzyskanie korzystnej dla huty dodatkowej marży pokrycia kosztów produkcji, a w to miejsce zawarli kontrakty z Interspeedem, Duferco, Hutą Bankowa i Elstal Łabędy. Zerwanie kontraktu doprowadziło - zdaniem oskarżyciela - do powstania szkody majątkowej wielkich rozmiarów, tj. 2.341.632 zł.

Kontrakt na dostawę stali zbrojeniowej został podpisany przez stary zarząd huty, ustanowiony przez Stalexport Katowice. Było to w dniu 1 marca 2002 r.

-Od początku podnosiliśmy, że był to niekorzystny dla huty kontrakt -mówi mec. Bogumił Rup. Niekorzystne były terminy wypowiedzenia, a także marża przewidziana dla Stalexportu Katowice. W dodatku została wypowiedziana umowa, na mocy której Stalexport Centrostal miał płacić za dostawy energii do huty. W efekcie, kiedy moi klienci przyszli do huty, produkcja nie była możliwa. Gdyby nie umowy: z Interspeedem, który dał złom, z Duferco, które dało pieniądze i Elstalem, który dał materiały do przerobu, jakakolwiek produkcja w Hucie „Ostrowiec” SA nie byłaby możliwa.

Pierwszy proces przeciwko S. Ćwierzowi i B. Ziębie zakończył się uniewinnieniem. Wyrok zapadł w dniu 16 grudnia 2005 r.

-Wyrok ten zaskarżył prokurator -mówi mec. B. Rup. Sąd Apelacyjny zdecydował o jego uchyleniu i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania ze względów proceduralnych.

Poszło o opinie rozpatrywane w toku pierwszego procesu. Była opinia prokuratorska sporządzona przez specjalistów z Akademii Górniczo -Hutniczej, którzy odpowiadali na pytania zadane przez prokuratora oraz dwie opinie dostarczone na zlecenie oskarżonych: pierwsza opracowana przez prof. Genowefę Świderską, kierownika Katedry Rachunkowości Menedżerskiej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, a druga przez prof. Józefę Famielec z Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Sąd potraktował opinie dostarczone przez oskarżonych w toku procesu, jako opinie prywatne. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny uznał, że konieczna jest jeszcze jedna opinia. W toku kolejnego procesu tzw. superopinia została opracowana na zlecenie sądu przez Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Prof. J. Famielec stwierdziła, że próba oceny skutków podejmowanych decyzji jest niesłychanie trudna z powodu złożonego kontekstu upadłości huty. W tych warunkach nie działają żadne normalne transakcje handlowe ani materialne. Przedsiębiorstwo nie ma zdolności kredytowych, jest pozbawione jakiegokolwiek zasilania. Trudno postępowanie poprzedniego zarządu i właścicieli spółki zrozumieć, że oni zamiast starać się o finalizację postępowania układowego podpisują kontrakt z 1 marca 2002 r., niemożliwy do zrealizowania przez upadłą hutę. Zawarte przez S. Ćwierza i B. Ziębę kontrakty były korzystne dla huty, dały blisko 2 mln zł oszczędności i przedłużyły jej trwanie na rynku, choć nie były w stanie uchronić jej przed upadłością, która była nieunikniona.

Z kolei prof. G. Świderska uznała, że zawarcie umowy z kontrahentami było skutecznym posunięciem prezesa S. Ćwierza. O żadnej szkodzie dla huty nie można tu w ogóle mówić.

Podobne stanowisko zajęli eksperci, którzy sporządzili tzw. superopinię. Ich zdaniem, decyzja o wstrzymaniu realizacji kontraktu zawartego ze Stalexportem była słuszna.

-Po blisko 6 latach procesów trzeba głośno powiedzieć, że ten nieszczęsny kontrakt stanowił zaledwie niespełna miesięczną produkcję huty i - co nie wszyscy wiedzą - nigdy nie został przez ostatni zarząd huty wypowiedziany -mówi mec. B. Rup. Uczynił to dopiero w październiku 2002 r. syndyk.

Mecenas Bogumił Rup jest zdania, że jeśli ktoś uważa, że zostały popełnione jakieś nieprawidłowości w procesie upadłości huty, to na pewno nie byli temu winni jego klienci. Zarzucanie im spowodowania szkody w znacznych rozmiarach jest nieporozumieniem, co dobitnie pokazały dwa procesy, w których zapadły wyroki uniewinniające.

-T. Ćwierz i B. Zięba przeżyli trudne chwile -mówi mec. B. Rup. Niesłuszne oskarżenie i związana z tym infamia, na długo pozostaną w ich psychice. Dobrze, że „Gazeta Ostrowiecka” dostrzegła temat i poinformuje czytelników o wyroku sądu.