"Był pewien człowiek - rodzaj informacji, bogaty, zasobny w produkty rodzajów informacji, który się przyodziewał, okrywał w szkarłatne szaty, ciemnoczerwona barwa otaczająca rodzaj informacji z destrukcyjnymi falowymi nośnikami informacji o całości rodzaju informacji (Iz. 1,18; J 14,17) I kosztowne, duża wartość tkaniny, produkty z rodzajów informacji i co dzień, od zachodu do zachodu słońca wystawnie ucztował, nadmiar produktów z rodzajów informacji" "Był też pewien żebrak, najuboższa grupa społeczna, imieniem Łazarz, według słów, które rzekli przy jego urodzeniu, który leżał, chory u jego wrót, wystawne drzwi owrzodziały, miejsca uszkodzone przez bolesną chorobę" "I pragnął, aby nasycić się, pokarmem - odpadkami, resztkami wystawnej uczty ze stołu, produkt z rodzaju informacji z wystawnymi, w nadmiarze produktami z rodzajów informacji, bogacza, najzamożniejsza grupa społeczna, a tym czasem, zamiast tego psy, rodzaj informacji pożyteczny i użytkowy przychodziły, do niego i lizały jego rany, aby zregenerować miejsca uszkodzone przez chorobę" "I stało się tak, że umarł żebrak, zakończyły się informacyjne oddziaływania żebraka - rodzaj informacji ze wszechinformacją - informacja dla całości i o całości rodzajów informacji, i zanieśli go, do wymiaru wyższej częstotliwości wibracji aniołowie, posłańcy Boga Wszechmogącego, na łono Abrahamowe, praojca zbawionych, wzór ufności, braterskiego wsparcia i wstawiennictwa, gościnności, wiary etc... (Rdz 12,1; 14,14-16; 18,2-8; 18,20-31; 22,1-17) Umarł też, analogicznie do Łazarza bogacz i został pochowany, ciało - rodzaj informacji zostało oddzielone od duszy - informacja o całości rodzaju informacji z destrukcyjnymi falowymi nośnikami informacji myśli, słów i uczynków bez zmiłowania" "A gdy w krainie umarłych, miejsce wiecznej śmierci cierpiał męki, ból, cierpienia, strach, przerażenie etc...Które będą trwały wiecznie. Wtedy rozpoczął się proces tunelowo - falowego kodowania informacji, z wizją i fonią o całości rodzaju informacji z nośnikami informacji destrukcyjnych myśli, słów i uczynków bez zmiłowania (Mar. 9,44; Job 10,21-22; Obj. 21,8) I podniósł oczy swoje, percepcja postrzegania, ujrzał z daleka, w perspektywie Abrahama i Łazarza na jego łonie, wszystkich zbawionych według wzoru praojca Abrahama" "Wtedy zawołał, głośna mowa słów i rzekł: słowa, dźwięki, wibracje - nośniki mowy słów: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij, do wymiaru niskiej częstotliwości Łazarza, nad którym się nie zmiłował, aby umoczył, zanurzył koniec palca swego, miejsce zakończenia ostatniej części funkcjonalnie ukształtowanego rodzaju informacji, w wodzie, rodzaj informacji dla wszystkich rodzajów informacji, i do chrztu - wyznanie i odpuszczenie grzechów (Łuk. 3,3) I ochłodził mi, zmniejszył mi cierpienie język, funkcjonalnie ukształtowany rodzaj informacji do przyjęcia pokarmów i mowy słów bez zmiłowania (Jak. 3,6-12) Bo męki cierpię, ból, cierpienie, strach, przerażenie etc...Które trwać będą wiecznie w tym płomieniu, w środku destrukcyjnych myśli, słów i uczynków bez zmiłowania (Wj. 3,2) "Abraham zaś rzekł: Synu, bez zmiłowania pomnij, pamiętaj, że dobro swoje, doświadczyłeś za swego życia, bez męki i cierpienia podobnie, analogicznie jak Łazarz zło, doświadczył męki i cierpienia bez dobra za swego życia, teraz on tutaj, w wymiarze wysokiej częstotliwości wibracji doznaje pociechy, doświadcza miłosierdzia, a ty męki cierpisz w tunelu uczynków swoich bez zmiłowania, empirycznie i naukowo udowodniony" "I poza tym wszystkim, jest między nami dołączonymi do praojca Abrahama w wymiarze wysokiej częstotliwości, a wami, w tunelu uczynków swoich bez zmiłowania w wymiarze niskiej częstotliwości wibracji rozciąga się, między wymiarami wielka przepaść, brak możliwości przejścia z jednego wymiaru do drugiego, aby ci, z wymiaru wysokiej częstotliwości, którzy chcą stąd, z tego wymiaru do was, do wymiaru o niskiej częstotliwości przejść nie mogli, stamtąd, z wymiaru o niskiej częstotliwości do nas, do wymiaru o wysokiej częstotliwości nie mogli się przeprawić, z wymiaru o niskiej częstotliwości wibracji (Łuk. 16,19-26)
