Łatwo zmieniać twarz, gdy jej się nie ma.
"Przemysław Czarnek - wolnorynkowiec jakich mało
Poglądy społeczne Przemysława Czarnka są obskuranckie, zgodne z poglądami dużej liczby członków i zwolenników Prawa i Sprawiedliwości. Natomiast jego poglądy dotyczące gospodarki, wyrażone w monografii habilitacyjnej „Wolność gospodarcza – pierwszy filar społecznej gospodarki rynkowej”, są ordoliberalne. Ordoliberalizm postuluje wręcz balcerowiczowską koncepcję wolnego rynku. Zresztą, jak zauważył jeden z recenzentów, w swojej monografii habilitant traktuje prace Balcerowicza z najwyższą atencją.
Ten sam recenzent stwierdził również, że cechą charakterystyczną monografii habilitacyjnej jest „absolutyzowanie przez Autora wolności gospodarczej, z kilkakrotnym i przesadnym akcentowaniem dążenia do zysku jako motoru przedsiębiorczości jednostki ludzkiej”. Troska o dobro przedsiębiorców przewija się przez całą monografię, co potwierdza choćby następujący cytat: „W warunkach społecznej gospodarki rynkowej zadaniem państwa w pierwszej kolejności jest troska o przedsiębiorcę”.
Na końcu należy sobie zadać pytanie, dlaczego wyznający tak liberalne poglądy gospodarcze Czarnek zgodził się być wojewodą w etatystycznym państwie PiS. Możliwe są dwie przyczyny: albo doznał olśnienia jak św. Paweł w drodze do Damaszku, albo jest po prostu cynicznym oportunistą. Jedno jest pewne, Czarnek musiał się stać hunwejbinem „dobrej zmiany”, aby zmazać grzech liberalnego myślenia o gospodarce i dzięki temu zaistnieć w środowisku PiS."
https://oko.press/ministerstwo-powiekszylo-dorobek-naukowy-ministra-czarnka/
W oficjalnym biogramie ministra Czarnka ministerstwo pisze o „kilkudziesięciu monografiach i artykułach naukowych”. Naprawdę jest to jedna monografia i kilkanaście artykułów - w tym np. hasła w encyklopediach katolickich i biuletynie absolwentów
O dorobku naukowym nowego ministra edukacji i nauki Przemysława Czarnka pisaliśmy w OKO.press parokrotnie (np. tutaj i tutaj). Po oficjalnym zaprzysiężeniu ministra zajęło się nim także samo Ministerstwo Edukacji i Nauki (tutaj). Czujne oczy jednego z naukowców — który zawiadomił o sprawie OKO.press — wychwyciły jednak cudowne rozmnożenie dorobku naukowego dr. hab. Przemysława Czarnka.
Co napisało o nim ministerstwo? Zacytujmy.
„Jest autorem kilkudziesięciu monografii i artykułów naukowych. Specjalizuje się w prawie konstytucyjnym. Jest profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”.
Teraz sprawdźmy.
Dorobek naukowy Czarnka: monografia i parę artykułów
Spis publikacji profesora-ministra można znaleźć na jego stronie w KUL. Prof. Czarnek publikował do 2014 roku. W 2015 roku uzyskał habilitację. Potem zajmował się innymi sprawami – m.in. był wojewodą lubelskim. Po 2014 roku są jeszcze dwie publikacje z 2018 roku. Ostatnia publikacja Czarnka, którą znaleźliśmy, ukazała się w „Przeglądzie Sejmowym” w 2020 roku i nosi tytuł „Glosa do uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA I-4110-1/20”.
W sumie w oficjalnym spisie publikacji naukowych ministra znajduje się:
1 (słownie jedna) monografia naukowa – rozprawa habilitacyjna;
7 (słownie siedem) artykułów naukowych recenzowanych (zajmiemy się nimi za chwilę);
3 (słownie trzy) artykuły w recenzowanych wydawnictwach zbiorowych.
Liczyliśmy parę razy, ale w żadnym wypadku nie wyszło nam z tego „kilkadziesiąt monografii i artykułów”. Monografii nie ma nawet dwóch. Jest jedna.
Ponadto profesor-minister wymienia w dorobku np. hasła w leksykonach, „przyjęcie gościa z zagranicznego ośrodka naukowego”. Był nim profesor Uniwersytetu w Bari we Włoszech.
Publikacje u o. Rydzyka jako nauka
Gdzie publikował dotąd poseł-profesor-wojewoda-minister?
Przede wszystkim w niszowych wydawnictwach kościelnych i związanych z Kościołem. Jego autoreferat w postępowaniu habilitacyjnym z 2014 roku (można go przeczytać na stronie Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych) wylicza nieco więcej publikacji: oprócz monografii habilitacyjnej, przede wszystkim artykuły w tomach pokonferencyjnych (Bratysława, Bari, Tarent) oraz
artykuły w kwartalniku „Cywilizacja”, wydawanym w Lublinie przez instytucję o nazwie „Fundacja Servire Veritati – Instytut Edukacji Narodowej”. Według KRS pierwszym prezesem zarządu fundacji był o. Tadeusz Rydzyk.
Na stronie fundacji nie sposób znaleźć nazwiska osób prowadzących jej działalność. Kwartalnik „Cywilizacja” w ogóle nie znalazł się na liście czasopism naukowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2019 roku. To pismo skrajnie konserwatywne: np. numer 65 (z 2018 roku) kwartalnika został poświęcony „walce cywilizacji”, którą redakcja streszcza następująco:
„Wychodząc z założenia, że jedynie nasza, łacińska cywilizacja wyrosła z greckiej kultury antyku, rzymskiego prawa i chrześcijańskiej moralności zdolna jest uchronić ludzkość przed pułapkami relatywizmu”.
Gdzie jeszcze publikuje minister? Np. w piśmie „Biuletyn / Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”, który uznaje za pismo recenzowane i zalicza do dorobku naukowego.
Nigdzie nie jest cytowany
