Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

A kolego znasz zasady C&R („Złów i wypuść”) ?

Wymagania co do sprzętu:

Haczyki (lub kotwiczki) bezzadziorowe. Jeżeli to tylko możliwe, rezygnujemy z kotwic na rzecz pojedynczych haczyków.

Podbieraki z tkanej siatki (bez węzełków ) lub gumowe. Siatka podbieraka nie może być zbyt głęboka - najlepiej, jeżeli siatka tworzy rodzaj "miski", w której delikatnie spoczywa ryba.

Stosuj pean oraz wypychacze i rozwieracze nie raniące ryb. Wypychacze, plastikowe lub w otulinie, muszą mieć możliwość założenia na żyłkę i zsunięcia po niej do trzonka haczyka. Rozwieracz musi być zakończony plastikowymi a najlepiej gumowymi kulkami.

Stosuj możliwie najmocniejszy zestaw, a zwłaszcza najmocniejszą żyłkę przyponową, jakiej możesz użyć w stosowanej metodzie.

Wymagania co do techniki łowienia, holu i odczepiania ryby:

Należy stosować takie metody, tak uzbrajać przynęty, aby można było rybę uwolnić. Szczupak, który głęboko połknął martwą rybę albo okoń, któremu robak z haczykiem utknął w przełyku niewielkie ma szanse. Etyczny wędkarz rezygnuje z takich metod i sposobów uzbrajania przynęt.

Staraj się jak najszybciej wyholować rybę, nie przedłużaj zbytecznie holu ale uważaj, aby przypadkiem ryba nie urwała się wraz z haczykiem lub kotwiczką w pysku. Do tego należy użyć odpowiednio dobranego sprzętu – np. Nie zapominać o prawidłowym ustawieniu hamulca kołowrotka, przewiązywać węzły przy haczykach, zmieniać przytarte przypony itp.

Staraj się uwalniać rybę z haczyka nie dotykając jej; nie wyjmuj jej z wody, jeżeli możesz tego uniknąć. Jeżeli ryba nie jest przeznaczona do prezentowania do fotografii, niezależnie mała czy duża, powinno się bezapelacyjnie uwalniać ją w wodzie. Często wystarczy poluzowanie linki w końcowej fazie holu (gdy ryba jest blisko brzegu, przy nogach lub przy burcie łodzi), aby ryba sama się odczepiła.

Podbieranie ryby: Ryby wprowadzamy do odpowiedniego podbieraka lub odczepiamy w wodzie. Tylko w na prawdę wyjątkowych przypadkach chwytamy rybę zwilżoną ręką za kark, nie ściskając zbytnio – lecz będzie to zwykle bardzo szkodliwe dla ryby. Osoby niedoświadczone absolutnie nie powinny próbować tej sztuki. Nie wolno podnosić ryb pionowo w górę za pysk lub za głowę, gdyż zwykle ryby tego nie przeżywają – łamie się kręgosłup lub obrywają wnętrzności. Nie wciągaj ryby na brzeg obojętne czy po trawie, piasku czy kamieniach, ani przez burtę łodzi wrzucając do środka na podłogę.

Dotykanie ryb: Zwilżaj ręce przed dotykaniem ryby; nie używaj rękawiczek mogących pozbawić rybę ochronnego śluzu. Nie ściskaj ryby w ręce, nie przyciskaj do podłoża. Nie dotykaj skrzeli ani oczu ryby.

Wypuszczanie ryby: Przed wypuszczeniem pozwól rybie zregenerować siły podtrzymując ją pod brzuchem i za ogon ustaw ją poziomo w wodzie (łowiąc w rzece ustaw rybę głową "pod prąd") aż poczujesz, że będzie mogła odpłynąć samodzielnie. Poruszanie rybą do przodu i do tyłu nie wykazuje przewagi nad samym przytrzymaniem jej pod wodą, a może spowodować dodatkowe obrażenia. Im cieplejsza woda, tym dłuższe może być dotlenianie. Ryba musi odpłynąć sama, machając ogonem „na pożegnanie”.

Jeżeli mamy zamiar sfotografować rybę, musimy wziąć pod uwagę aktualne warunku atmosferyczne, natlenienie wody i naszą sprawność w podbieraniu i odhaczaniu ryby, sprawność w robieniu zdjęć. Jedno dobre zdjęcie wystarczy. Robienie długotrwałej sesji zdjęciowej lepiej zrobić martwej rybie, a nie wypuszczać trupa ogłaszając, iż ta właśnie ryba była „wypuszczona”.

Zaostrz te wymagania łowiąc w ciepłej wodzie!

Wyższa temperatura powoduje niedobór tlenu w wodzie, a co za tym idzie w tkankach ryby. W szczególności dotyczy to gatunków o wysokich wymaganiach tlenowych: ryby łososiowate, sandacze, bolenie, klenie, brzany.

Opłata za tą technikę 20 zł i możesz łowić na jedną-dwie czy więcej wędek nawet 4-10.