A ja ci życzę abyś nie wracała.
Ciemniaku, cieniutki jesteś w dyplomacji(i nie tylko). Starych misiów na sztuczny miód nie złapiesz. Kończ waść, bo żałość bierze nad tym, co kombinujesz.
Felice, jeśli musisz się dzielić słowami, to faktycznie - pisz...Na żywo nie da rady z Tobą rozmawiać. Dużo słów, mało treści= nużące. Ciekawe, czy udaje Ci się o tak ważnych sprawach komuś zabrać tyyyle czasu w realu, ile pochłania czytającemu wyławianie w tym oceanie słów istotnych wątków. Bez urazy:)
Grafomania w czystej postaci. Leje potok słów, a sensu w nich niewiele.
W trosce o życie wieczne "gości" z 10.01 i z wczoraj z 23.32 dorzucam cegiełkę, by było choć trochę trudniej grzeszyć (w kontekście zamieszczonych w tych postach treści - konkretnie przeciwko ósmemu przykazaniu), a tym samym, by wystąpiła konieczność "wspinania się wyżej po drabinie", z której wcześniej, czy później i tak przyjdzie "spaść" (oby nie było za późno). Tak więc..... powrót do przeszłości - BLOKADA (tylko tyle mogę dla nich zrobić, reszta zależy już od nich samych).
Pozdrawiam.
Pokój wszystkim oczekującym narodzin Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Jak wywyższa Bóg ?
Odpowiedź jest w I czytaniu z dzisiejszej niedzieli i to od razu w pierwszych zdaniach, które brzmią: " A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wiecznośc."(całość w: Mi 5, 1-4a).
Wywyższenie przez uniżenie.To odnośnie tego najmniejszego z miast, które Bóg Ojciec wybrał na miejsce swojego objawienia. I do tego jeszcze ta stajenka, a potem także i brak lektyki ( tylko osiołek), brak korony (za substytut posłużył szyderczo nałożony cierń), brak tronu ( zamiast tego - krzyż) ...no i generalnie - całe życie - w otoczeniu prostych ludzi i bynajmniej nie w pałacu, lecz ciągle w drodze.
A jednak KRÓL !
Acha, najważne jest jednak, by tego uniżenia nie mylić z "rozpłaszczeniem się" wobec woli innych ludzi, nie wyłączając siebie z tego grona, bez oglądania się na na Boga. Ale o tym wszystkim w II czytaniu z dzisiejszego dnia, czyli trochę później.
II czytanie - z listu św. Pawła do Hebrajczyków.
"...oto idę, aby spełnić wolę Twoją".
Jak rozeznać wolę Bożą w naszym życiu ? To ważne (dla mnie najważniejsze) pytanie, na które odpowiedzi poszukuję, a szukając nie u źródła, z pewnością błądzę. Błądzenie w tym kontekście to nic innego jak wyparcie autorytetu Boskiego na dalszy, czy nawet choć tylko drugi plan. Tylko wtedy, gdy Jego Słowo wyprzedza moje tak myśli, jak słowa i czyny, wiem, że nie błądzę i idąc tą drogą Bóg czynił mnie będzie cdolną do ustawicznwgo uświęcania się, tj. dalszego poszukuwania Jego woli, by na rozdrożu/zakręcie nie wybrać złego kierunku/wypaść z drogi. Do tego jednak konieczna jest postawa pokory wobec: wybojów, dołków, kamieni, braku utwardzenia traktu, czyli występowania grząskiego podłoża; wobec pojawienia się na tej samej drodze ludzi o złych instynktach, czy też tylko mało rozważnych uczestników ruchu... tej pokory, którą wyraził Pan nasz Jezus Chrystus, by dopełnić dzieła ukazania miłości Boga do człowieka. To jest kluczowe wydarzenie dla taplającego się w grzechu człowieka.
Dlatego też św. Paweł podkreśla, że tylko przez Jego posłuszeństwo w pełnieniu woli Bożej, my mocą tak ukazanej miłości zdolni jesteśmy do uświęcania się. Po tamtej śmierci nastąpiło zmartwychwstanie. Teraz kolej na moje...
Kiedy... w jaki sposób ?
Odpowiedź w Ewangelii, ale o tym później.
Ewangelia wg św. Łukasza (1, 39-45).
"Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana"
Człowiek błogosławiony, czyli szczęśliwy, to ten który wierzy, a jak zapisane jest na kartach Pisma Świętego, "przez wiarę" jesteśmy zbawieni.
Tak, trzeba wiary by nieść krzyże naszego życia, lecz by - mimo tego, być człowiekiem szczęśliwym trzeba jeszcze czegoś więcej. Trzeba, by ten krzyż stał się chwalebnym. Aby z kolei tak się stało, konieczne jest najpierw odnalezienie SENSU swojego krzyża, którego celem nigdy nie jest śmierć, lecz życie... i to życie szczęśliwe, a potem nieustanne opieranie się na Bogu w trudach związanych z jego dźwiganiem. W innym przypadku- bez właściwrgo rozeznania sensu pewnych zdarzeń i bez opierania się na Bogu - zamiast szczęścia (i to pomimo krzyży), pojawia się męczarnia/cierpiętnictwo w ich dźwiganiu.
Maryja przyjmując słowo Bożej obietnicy, przyjęła jednocześni też do swego łona Chrystusa, który przyniósł zbawienie Jej i przynosi je ciągle tym wszystkim, którzy pojmując właściwie sens męczeńskiej śmierci krzyżowej Pana naszego Jezusa Chrystusa, przyjmują miłość Boga do siebie.
Powiedzmy, że etap akceptacji pewnej trudnej sytuacji w moim życiu i poszukiwania sensu krzyża z nią się wiążącego, mam za sobą. Gorzej z tym dźwiganiem. Ciągle upadam. Chrystus też upadał ....trzykrotnie. Ile za mną i ile przede mną tych upadków...wie tylko Bóg. Boję się jednak prosić o to, by Bóg oddalił ode mnie ten "kielich goryczy" związanej z krzyżem, bo ...no właśnie... nie znając sposobu tego "oddalenia" (wiadomego tylko Bogu), tak naprawdę boję się w pełni oprzeć się tylko na Nim. Czy w takim razie ufam Mu bezgranicznie, skoro obawiam się jednego z ewentualnych scenariuszy Boskiego planu na moje życie ?
Maryja zaufała bezgranicznie i stała się błogosławiona/szczęśliwa na wieki.
Oby w te nadchodzące Święta Narodzenia Bożego, każdy z ojców mógł poczuć się współpracownikiem Boga w dziele podtrzymywania w swoich dzieciach wiary, która zaprowadzi ich dzieci do życia szczęśliwego już tu na ziemi oraz do życia wiecznego i aby w tym dziele matki tych dzieci wspierały swoich mężów/ ojców z całych sił.
Bóg się rodzi...oby i w naszych sercach. Obyśmy nie zamknęli się na Niego. Życzę wielu łask Bożych wszystkim forumowiczom tu zaglądającym.
Życzę Ci Felice wesołych świąt Narodzenia Pańskiego! Niech Nowonarodzony DA Ci : wiarę - silną jak opoka abyś niestrudzenie stała na posterunku i broniła świętej wiary katolickiej , nadzieję abyś zawsze miała oparcie w Bogu i jego świętych w drodze do zbawienia poprzez nauczanie innych, miłość do siebie i innych szanująca od Ciebie siłą była przykładem dla innych i abyś z czułością jak matka mogła pomagać zagubionym, siły do zwyciężania zła dobrem. Niech Bóg da Ci wszystkie dary i cnoty które można znaleźć w Katechizmie do dalszej działalności misyjnej. Życzę Ci też, aby całe dobro które dajesz wróciło do Ciebie po tysiąckroć, a twoje życie było pełne błogosławieństwa, i choć nie da się uciec od trudności aby Chrystus zawsze dawał Ci siłę do ich przezwyciężania. Wszystkiego dobrego !
Z Bogiem
:)
Przepraszam za błędy
Dziękuję @ASDFGHJKL. I jeszcze raz życzę potrzebnych łask Bożych. By Nowonarodzony Bóg prowadził Ciebie i bliskich po ścieżkach Twojego życia, które zaprowadzą pokój w Twoim sercu i w ostateczności doprowadzą Ciebie tam, gdzie jest miejsce każdego wierzącego ....no i tak generalnie - wszystkiego dobrego.
Święto Bożego narodzenia jest dość ciekawym i specyficznym okresem.
Katonarodowcy przypominają sobie że są katolikami i tłumnie oblegają kościoły, które na co dzień omijają szerokim łukiem.
Gromadzą się tłumnie w świątyniach aby pokłonić się Józefowi i Maryi - żydowskim imigrantom a przecież na co dzień imigrantom i Żydom życzą nagłej śmierci oraz dziecku poczętemu nienaturalną metodą którą potępiają.
Dokąd zmierzasz polski katoliku?
Józef z Maryją w Betlejem byli takimi samymi imigrantami żydowskimi jak ty jesteś członkiem narodu polskiego z racji tylko "spisu":). To trochę za mało, gdy chodzi o rzeczywisty, a nie tylko formalny związek z Polską
Żaden też chrześcijanim nazywany tak nie tylko z powodu otrzymanego sakramentu chrztu, nie życzy komukolwiek nagłej śmierci, ani też w ogóle nie życzy jej komukolwiek.
Każdy katolik jest chrześcijaninem...to na wypadek, gdybyś nie zrozumiał.
Każdy człowiek potrzebuje łask Bożych do swojego zbawienia.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10205340872757816&set=gm.386331985272525&type=3&theater
No i? Przecież wiadomo, że data 25 grudnia jest datą symboliczną związaną z odradzaniem się słońca (przesileniem jesienno-zimowym, kiedy dzień staje się coraz dłuższy). Ameryki nie odkryłeś.
