Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Dziękując Bogu Ojcu za kolejny, podarowany mi dzień Pański, witam wszystkich - zaglądających do tego wątku - słowami: pokój wam.

Dzisiaj, w I czytaniu (Prz 9, 1- 6) Pana Bóg mówi do nas, że przedmiotem człowieka mądrego jest szukanie prostych rozwiązań zapewniających mu życie, w którym rozsądek będzie wypierał infantylne myślenie i wyobrażenie o rzeczywistości.

Kontynuując tę myśl, w II czytaniu ( Ef. 5, 15-20) Święty Paweł- pod natchnieniem Ducha Świętego- podaje, że człowiek mądry życiowo, żyjąc w złych czasach wykorzystuje każdą chwilę, by poszukiwać WOLI BOŻEJ.

Tę wolę może nam objawić tylko DUCH ŚWIĘTY, który chce nas napełniać aż po brzegi...tak, by móc ZA WSZYSTKO DZIĘKOWAĆ BOGU. Bez akceptacji wszystkich faktów w życiu jest to niemożliwe. Niemożliwe jest by nie szemrać, by nie biadolić z powodu trudów, niedostatków.

Czyżby więc oznaczało to nic innego, jak to tylko, że człowiek wierzący nie narzeka ?

W Janowej Ewangelii z rozdziału 6 -czytanej po raz czwarty już z rzędu kolejnych dni Pańskich ( werset 51-58 tym razem), znów jest mowa o chlebie - tym, który daje życie tu na ziemi i życie wieczne. Nie tym więc, którym napełnieni zostali Izraelici na pustyni, a mimo to poumierali ciągke szemrząc przeciwko Bogu.

Jak sprawić by w małym oblacie zobaczyć ciało Chrystusa wydane dobrowolnie na śmierć z miłości do nas i zechcieć się nim żywić ?

Kościół wie dokładnie co ma w tym względzie czynić. Kościół wie, co daje życie już tu na ziemi i życie po życiu. Kościół wie, z której mądrości ma czerpać, by przetrwać. Kościół więc powinien podązać prostą drogą mądrości Bożej i dołożyć WSZELKICH starań, by ożywiać w nas Ducha Jezusa Chrystusa- tego, z miłości którego wszyscyśmy otrzymali. Otrzymali jednak nie inaczej, niż przez KRZYŻ GŁADZĄCY NASZE GRZECHY. Kościół głosząc więc miłość Boga do człowieka, nie może zapominać o tym, że poprzez dzieło ewangelizacji ma sprawić, że człowiek w tę miłość uwierzy. Mocą więc Bożej mądrości, a nie jakichś ludzkich kombinacji, kapłani winni otwierać ucho i serca ludzi na tyle skutecznie, by ci UWIERZYLI w chleb dający życie - w Jezusa Chrystusa, dzięki któremu schodząc z dróg nieprawości - jako sprawiedliwi - wejdą do życia wiecznego.

Nie da się tego uczynić bez sięgnięcia do podstaw - do korzeni zła w naszym życiu- bez mówienia o nas, jako grzesznikach, za których Jezus Chrystus umarł na krzyżu. Tym samym krzyżu, o którym tak wielu dzisiaj - pogubionych ludzi - chce zapomnieć.

Każda osoba wierząca - nie tylko kapłani - jest wezwana do tego, by mówić całą prawdę, by - jak mówił Święty Paweł w Efezie- z chęci jakiegokolwiek pozornego tylko zysku - nikogo nie mieć na sumieniu z powodu tchórzliwego uchylania się od głoszenia CAŁEJ WOLI BOŻEJ (DZ. 20, 26-32). Nawet za cenę łez, nawet za cenę niezrozumienia, nawet za cenę niepoklepania nas po ramieniu i niepowiedzeniu nam "dobra robota". Pracuje się bowiem na skarb w niebie. Tu chodzi o napełnianie serc - to jest najważniejsze. A potem, gdy starczy jeszcze czasu ( żniwo jednak duże - a robotników mało), dopełniajmy innych dzieł pamiętając o tym, co najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego niż życie wieczne - niż wiara, która ma nas do niego prowadzić.

Święty Paweł w dzisiejszym II czytaniu przypomina, że jedności między chrześcinanami napełnionymi Duchem Świętym nie cementuje stół biesiadny, grille, ogniska oraz festyny. My chrześcijanie mamy jednoczyć się nie inaczej jak przy stole pańskim. Nie zapominajmy o tym po raz kolejny angażując naszych kapłanów do tego typu akcji zabierając im te siły fizyczne ( a może i duchowe również) , których być może zabraknie im do dobrego rozważenia słowa Bożego w niedzielnym kazaniu.

Szczęść Boże