Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

https://www.birdful.org/will-roundup-kill-birds/

Bezpośrednio nie zabije chociaż zabić może bo jest rakotwórczy i kumuluje się w organizmie, tak sobie sam detoksu nie zrobi. Jednakże uszkadza i zmniejsza liczebność plemników u zwierząt jak i ludzi. Skąd wiem? Obserwuję od dawna na fb profil Andrzej Banach naprotechnolog Wrocław i on o tym mówił, po oczyszczeniu mężczyzny z glifosatu kobieta zachodziła w końcu w ciążę.

Kilka badań toksyczności wykazało, że glifosat ma minimalny wpływ na śmiertelność, przyrost masy ciała, reprodukcję i inne punkty końcowe u ptaków:

- Przepiórki Bobwhite karmione dietą zawierającą do 4500 ppm glifosatu nie wykazały wzrostu śmiertelności ani niekorzystnego wpływu na przyrost masy ciała w ciągu 5-dniowego badania.

- Kaczki krzyżówki karmione dietą zawierającą pozostałości glifosatu nie wykazały żadnych zmian w śmiertelności, przyroście masy ciała ani reprodukcji w okresie 10 tygodni.

- Glifosat spożywany przez zaprawione nasiona lub żywność nie zwiększył śmiertelności w badaniach różnych gatunków ptaków, w tym przepiórek, bażantów i kaczek krzyżówek.

Na podstawie wielu badań toksyczności glifosat jest uważany za praktycznie nietoksyczny dla ptaków. EPA stwierdziła, że bezpośrednie ryzyko dla ptaków związane z narażeniem na glifosat jest minimalne. Tak więc bezpośrednia toksyczność nie jest znaczącym problemem dla śmiertelności ptaków po zastosowaniu Roundupu.

Sposób działania glifosatu

Powodem, dla którego Roundup nie szkodzi bezpośrednio ptakom, jest to, że glifosat działa poprzez hamowanie szlaku enzymatycznego zwanego syntazą EPSP. Ten szlak enzymatyczny jest niezbędny do wzrostu i rozwoju roślin, ale nie występuje u kręgowców, takich jak ptaki. Glifosat wiąże się z syntazą EPSP w roślinach, wyłączając syntezę aminokwasów, która zabija roślinę. Ptaki nie mają tego docelowego enzymu, więc glifosat nie ma bezpośredniej toksyczności.

Badania toksyczności

W wielu kontrolowanych badaniach laboratoryjnych podawano ptakom glifosat bezpośrednio lub za pośrednictwem poddanych działaniu substancji źródeł żywności. Nawet przy zawyżonych poziomach narażenia glifosat nie powodował bezpośrednio śmiertelności ptaków. Niektóre kluczowe badania toksyczności glifosatu na ptakach obejmują:

- Przepiórka Bobwhite karmiona glifosatem 4500 ppm nie wykazała wzrostu śmiertelności w ciągu 5-dniowej ekspozycji.

- Kaczki krzyżówki karmione dietą z pozostałościami glifosatu przez 10 tygodni nie wykazywały żadnych zmian w śmiertelności ani reprodukcji.

- Bażanty i przepiórki karmione nasionami zaprawionymi glifosatem przez 21 dni nie miały wyższej śmiertelności niż ptaki nieleczone.

- Kaczki krzyżówki karmione ziarnami poddanymi działaniu glifosatu przez 90 dni nie wykazały negatywnego wpływu na śmiertelność, przyrost masy ciała ani analizę tkanek.

Badania te potwierdzają, że nawet nierealistycznie wysokie doustne dawki glifosatu nie powodują bezpośrednio toksyczności ani śmiertelności ptaków.

W jaki sposób Roundup może pośrednio wpływać na ptaki?

Chociaż nie jest bezpośrednio toksyczny, istnieją pewne potencjalne pośrednie skutki Roundupu, które mogą zaszkodzić ptakom:

Utrata siedlisk i źródeł pożywienia

Roundup jest przeznaczony do zabijania chwastów i innej niechcianej roślinności. Ta śmierć rośliny może usunąć siedlisko, w którym ptaki gniazdują, gnieżdżą się i znajdują pożywienie. Ponieważ Roundup jest nieselektywny, może zabijać rośliny wytwarzające nasiona, jagody i inne pokarmy wykorzystywane przez ptaki. Utrata miejsc lęgowych i źródeł pożywienia może pośrednio zaszkodzić ptakom.

Zanieczyszczone środowisko

Glifosat może zanieczyścić glebę, wody powierzchniowe i roślinność na obszarach, na których jest stosowany. To skażenie środowiska może negatywnie wpłynąć na ptaki żerujące na ziemi, które połykają glebę, lub na ptaki wodne pijące ze skażonych źródeł wody. Ptaki mogą również zostać uszkodzone przez jedzenie owadów, które mają bioakumulowane pozostałości glifosatu.

Wpływ na pożyteczne owady

Oprócz chwastów, aplikacja Roundup może nieumyślnie zabić pożyteczne owady, które służą jako źródło pożywienia dla ptaków. Jedno z badań wykazało, że stosowanie glifosatu zmniejszyło liczebność stawonogów nawet o 71% w glebach użytków zielonych. Ponieważ wiele gatunków ptaków polega na owadach i stawonogach jako pożywieniu, zwłaszcza w okresie lęgowym, zmniejszenie podaży pożywienia może mieć negatywne konsekwencje.

Toksyczność różnicowa u ptaków

Podczas gdy większość badań toksyczności sugeruje minimalne skutki u różnych gatunków ptaków, niektóre doniesienia wskazują na wyższą toksyczność glifosatu w niektórych grupach ptaków. Jednym z przykładów jest śmiertelność przepiórek rudych po krótkotrwałej ekspozycji na dietę, co sugeruje, że mogą być bardziej wrażliwe niż inne gatunki. Wykryto również pewne skutki przy niższych dawkach glifosatu u młodych ptaków w porównaniu z dorosłymi. W związku z tym niektóre rodzaje ptaków mogą być potencjalnie bardziej narażone na skutki pośrednie.

Jak zminimalizować ryzyko dla ptaków związane z Roundupem

Chociaż istnieje pewne ryzyko, właściwe stosowanie Roundupu zgodnie z podanymi na etykiecie wskazówkami może zminimalizować potencjalne zagrożenia dla ptaków:

- Opryskiwanie punktowe chwastów zamiast aplikacji rozsiewającej.

- Unikaj opryskiwania w pobliżu gniazd w okresie lęgowym.

- Nie stosować bezpośrednio do źródeł wody ani nie dopuszczać do spływu.

- Przestrzegaj wszystkich środków ostrożności na etykiecie i nie nakładaj zbyt mocno.

- Jeśli to możliwe, stosuj ukierunkowane metody aplikacji.

Ostrożne opryskiwanie tylko szkodliwych chwastów może pomóc w zachowaniu rodzimych roślin, które przynoszą korzyści dzikiej przyrodzie. Również unikanie stosowania w drogach wodnych i nienadmierne opryskiwanie może ograniczyć zanieczyszczenie. Gdy Roundup jest stosowany rozsądnie i zgodnie z wytycznymi na etykiecie, ryzyko dla ptaków może zostać zmniejszone.

Badania nad pośrednim wpływem Roundupu na ptaki

Podczas gdy badania toksyczności bezpośredniej wykazują minimalne ryzyko dla ptaków, niektóre badania wskazują na potencjalne skutki pośrednie wynikające z przerwania siedlisk i sieci pokarmowej:

Badanie - Ustalenia

Santillo et al. 1989 - Sukces wylęgu krzyżówki zmniejszył się, gdy gniazdowały na polach traktowanych glifosatem.

Fletcher i in. 1990 - Zredukowano ilość nasion chwastów, zmniejszono wykorzystanie pól przez ptaki żerujące po oprysku Roundupem.

Pascual 1994 - Stosowanie glifosatu korelowało ze zmniejszeniem populacji stawonogów i zmniejszeniem gniazdowania jaskółek dymówek.

Hoi et al. 1991 - Niższe zagęszczenie ptaków lęgowych na ugorach poddanych działaniu glifosatu w porównaniu z polami niepoddanymi działaniu glifosatu.

Badania te wskazują na potencjalne zagrożenia dla ptaków wynikające z mechanizmów pośrednich, takich jak skutki siedliskowe i wpływ na łańcuch pokarmowy. Nadal potrzebne są dalsze badania, aby wyjaśnić stopień ryzyka związanego z tymi pośrednimi skutkami w realistycznych scenariuszach terenowych.

Konkluzja

Na podstawie badań toksyczności nie oczekuje się, aby Roundup bezpośrednio powodował śmiertelność u ptaków, jeśli jest prawidłowo stosowany. Mechanizm działania glifosatu wpływa tylko na szlaki roślinne, które nie występują u kręgowców. Jednak niektóre badania wskazują, że Roundup może pośrednio szkodzić ptakom poprzez utratę siedlisk, skażenie i zakłócenie łańcucha pokarmowego. Ochrona rodzimej roślinności, unikanie nadmiernego wykorzystania i ograniczanie stosowania wody może pomóc w ograniczeniu tych zagrożeń. Chociaż ryzyko jest minimalne, gdy Roundup jest starannie stosowany, zastosowania na większą skalę i transmisję mogą z czasem negatywnie wpływać na ptaki poprzez mechanizmy pośrednie. Badania nie określiły jeszcze w pełni ilościowo tych potencjalnych pośrednich zagrożeń w warunkach rzeczywistych.

Odwołania

1 Battaglin, W., Meyer, M., Kuivila, K. i Dietze, J. (2014). Glifosat i jego produkt degradacji AMPA występują często i szeroko w glebach, wodach powierzchniowych, wodach gruntowych i opadach atmosferycznych w USA. Dziennik Amerykańskiego Stowarzyszenia Zasobów Wodnych, 50(2), 275–290. https://doi.org/10.1111/jawr.12159

2 Cuhra, M., Traavik, T., & Bøhn, T. (2013). Zależna od klonu i wieku toksyczność komercyjnego preparatu glifosatu i jego aktywnego składnika w Daphnia magna. Ekotoksykologia, 22(2), 251–262. https://doi.org/10.1007/s10646-012-1021-1

3 Fletcher, J., Nellessen, J., & Pfleeger, T. (1994). Przegląd literatury i ocena nomogramu łańcucha pokarmowego EPA (Kenaga), instrumentu do szacowania pozostałości pestycydów na roślinach. Toksykologia i chemia środowiskowa, 13(9), 1383–1391. https://doi.org/10.1002/etc.5620130910

5 Giesy, J., Dobson, S., & Solomon, K. (2000). Ocena ryzyka ekotoksykologicznego herbicydu Roundup. Przeglądy skażenia środowiska i toksykologii, 167, 35–120. https://doi.org/10.1007/978-1-4612-1156-3_2

5 Hoi, B., Dittami, J., Bruckner, A., Massemin, S., & Gwinner, H. (1991). Wpływ herbicydów na zagęszczenie chwastów i tereny lęgowe ptaków na ugorach. Europejski Dziennik Badań nad Dziką Przyrodą, 37(4), 299–305. https://doi.org/10.1007/bf02394517

6 Lushchak, V., Kubrak, O., Storey, J., Storey, K., & Lushchak, V. (2009). Niskotoksyczny herbicyd Roundup wywołuje łagodny stres oksydacyjny w tkankach złotych rybek. Chemosfera, 76(7), 932–937. https://doi.org/10.1016/j.chemosphere.2009.04.045

7 Pascual, J. (1994). Brak wpływu leśnego oprysku malationem na jaskółki lęgowe. Toksykologia i chemia środowiskowa, 13(7), 1171–1175. https://doi.org/10.1002/etc.5620130709

8 Samsel, A. i Seneff, S. (2013). Glifosat, drogi do chorób współczesnych II: Celiakia i nietolerancja glutenu. Toksykologia interdyscyplinarna, 6(4), 159–184. https://doi.org/10.2478/intox-2013-0026

9 Santillo, D., Leslie, D., & Brown, P. (1989). Reakcje ptaków śpiewających na zmiany siedlisk wywołane glifosatem na zrębach zupełnych. Dziennik zarządzania dziką przyrodą, 53(1), 64. https://doi.org/10.2307/3801262

10 Tsui, M., & Chu, L. (2003). Toksyczność preparatów na bazie glifosatu dla środowiska wodnego: porównanie różnych organizmów i wpływ czynników środowiskowych. Chemosfera, 52(7), 1189–1197. https://doi.org/10.1016/s0045-6535(03)00306-0

11 Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (1993). Glifosat. Waszyngton, DC: Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska, Biuro Programów Pestycydowych. Dostępne pod adresem: https://www3.epa.gov/pesticides/chem_search/reg_actions/reregistration/red_PC-417300_1-Sep-93.pdf

Zdaniem ornitologów za spadkiem liczby wróbli stoją różne czynniki. Jednym z nich jest, co dla ludzi jest utrzymywaniem porządku, czyli częste koszenie trawników, segregowanie śmieci i trzymanie ich w szczelnie zamkniętych workach i pojemnikach. To wszystko sprawia, że wróblom trudno jest znaleźć pożywienie.

Chiński eksperyment

O tym, do czego prowadzi depopulacja wróbli, przekonali się na przełomie lat 50. i 60. Chińczycy, którzy przeprowadzili systemową kampanię tępienia tego gatunku. Według komunistów ptaki te był odpowiedzialne za wyjadanie ziarna do zasiewów. Chińscy uczeni wyliczyli, że każdy z ptaków zjada rocznie 4,5 kilograma nasion, co oznacza, że każdy milion wróbli pozbawia jedzenia 60 tysięcy osób. Rozpoczęli więc ich likwidację. W efekcie na polach rozpleniła się m.in. szarańcza, a klęska głodu doprowadziła do śmierci - według różnych szacunków - od 20 do 40 mln osób. https://podroze.onet.pl/przyroda/wroble-i-inne-ptaki-znikaja-z-europy-natura-bije-na-alarm/hqpj2ns