Łamię stereoptypy. Nie chce dzieci. Nie chce zwiazku. Sam sobie piorę, sprzątam i gotuje. Mam dobrą pracę. Mam dwie kochanki. Mam przeciętne auto, które wystarczy żeby zabrać te kochanki w dzikie miejsca w wiadomym celu lub poprostu wyskoczyc gdzies bez celu. Nie chce się żenić - połowa moich znajomych po rozwodach. Jest mi dobrze tak jak teraz. Pomagam rodzicom. Koledzy leczą kompleksy swoich beznadziejnych małżeństw moją osobą - twierdzą że "mama" wszystko robi, a zwyczajnie zazdroszczą. Żyje w zgodzie ze sobą. Łamię stereotypy. Mam 39 lat i mieszkam z rodzicami.
Współczuję rodzicom. Chcesz być singlem ? ok, tylko dlaczego mieszkasz z rodzicami?
Tego akurat łatwo się domyśleć. Nawet jeśli autor wątku ma dobrą pracę, to czy może być pewny, że ją ma na stałe? Albo, że w przypadku utraty pracy znajdzie drugą równie dobrą, albo że znajdzie jakąkolwiek? W Ostrowcu - nie może być pewny.
Z powyższego wynika, że kupno mieszkania jest ryzykowną inwestycją. Lepiej trzymać zaoszczędzone pieniądze na ew. kupno mieszkania w większym mieście lub wyjazd za granicę.
I dalej - po co wynajmować mieszkanie za kilkaset złotych, skoro można mieszkać u rodziców za darmo, albo przekazując im część pieniędzy które poszłyby na wynajem? Wiele rodzin uważa, że lepiej płacić mniej swoim, niż więcej obcym.
I jeszcze jedna uwaga. Kobitek które wiszą na spódnicy mamusi jest równie dużo co chłopów. Za to u pań jest jeszcze jedna zaraza, na pozór niegroźna - uzależnienie od opinii "koleżanek". Taka dziewucha, która nie ma własnych poglądów, tylko przyjmuje wszystko "jak leci", i zmienia zdanie w zależności od tego co ostatnio usłyszy od koleżanek, potrafi nieźle zatruć życie.
i skoro tak jest idealnie,tak jest CI dobrze, to dlaczego piszesz o tym na forum??czyzby jednak to byla taka mała forma usprawiedliwienia samego siebie?czujesz w głebi ducha,ze cos jest nie tak..ze jednak tak nie powinno byc...
W dużych dzieciach nie ma nic niezwykłego.
A po co się tym dzielisz? Co mamy napisać?
zadowolony z tego co masz czy z tego że mieszkasz z rodzicami? Wiadomo, że rodzice nie wypchną Cię na siłę, ale czy nie lepiej im dać swobodę? no chyba, że im pomagasz w codziennym życiu...
I niech ci tak już na zawsze zostanie. Tacy nieudacznicy życiowi, przywiązani do mamusinej spódnicy , marnują tylko życie kobietom, z którymi z czasem chcą się złączyć.
Samotność z wyboru jest wygodna, zwłaszcza jak żyją rodzice. Gdy ich zabraknie, będziesz inaczej "śpiewał"...
przecież napisał ze łamie stereotypy i troche go rozumiem ze tutaj napisal - wiekszosc z Was zawsze myslala ze dojrzale zycie to tylko bez rodziców i wychowywanie dzieci, widocznie on ma taki sposób na siebie i chce sie nim z Wami podzielić
Stary kawaler, jeżdżący kilkunastoletnim autem, bzykający się gdzieś w lesie, na siedzeniu auta....o takim życiu marzyłeś? Co zrobisz jak zabraknie rodziców i zostaniesz sam? nie lepiej budzić się w ramionach ukochanej a nie jechać całe życie ''na ręcznym''?
Do 21;05,po śmierci rodziców mieszkanie będzie wolne i nie będzie musiał wyjeżdżać na łono natury a ty będziesz w takiej samej sytuacji jak żona cię wyrzuci ze swojego życia.Tylko że ty będziesz miał alimenty a nie będziesz miał mieszkania.
Jakoś od 17 lat nie wyrzuciła to chyba nie wyrzuci. Pracujemy, zwiedzamy świat, mamy wspólne pasje, które przekazujemy dziecku. Nie umiałbym żyć sam w tym wieku.....
No to będzie emerytem, kawalerem z własnym mieszkaniem i samochodem (może uda mu się wymienić na nowszy w międzyczasie). Super.
Już kocham cię przyszły emerycie,chętnie zamieszkam w twoim własnym gniazdku. Wyjedziesz ze mną na Wyspy Kanaryjskie ?, mam dużo czasu jak ty, brak dzieci i wnuków nas zbliży, będziemy cieszyć się wspólnym życiem tylko we dwoje.
I z czego jestes zadowolony? majac takiego synka w domu zalamabym sie.Porazka.Wszystko niby w porzadku,ale czlowieku znajdz sobie osobne lokum!Daj troche wolnosci rodzicom na starosc.
