Swoje poszukiwania w sprawie nagrania radiowego dot. Krzemionek i udziałem w nim mego Taty, prowadziłem dalej. Dotarłem do Archiwum w kieleckim radiu i tam poddali mi myśl, żeby poszukiwania prowadzić nie w Narodowym Archiwum Cyfrowym, a w Archiwum Polskiego Radia w Warszawie, bo to 2 odrębne instytucje
W styczniu 2016 roku, w Warszawie natrafiono na nagranie dotyczące Krzemionek z udziałem m.in. mojego Taty. Dokładnie 26 stycznia 2016 r. wysłano mi z Archiwum Polskiego Radia nagranie dot. Krzemionek z moim Tatą, ale jeszcze inne, niż to, które mi było znane z wywiadem przeprowadzanym w naszym mieszkaniu na Sienkiewicza. Jest to następne nagranie, na które jak się okazało, red. Podlewski został zaproszony i namówiony przez mego Tatę. Do nagrania tego doszło w podziemiach Krzemionek. Po załatwieniu odpowiedniej zgody od wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Kielcach , Tato wraz z red. Ryszardem Podlewskim wybrali się na Krzemionki. Tam Tato odszukał i sprowadził Juliana Pachniaka, ówczesnego stróża, opiekuna i przewodnika w jednej osobie, na Krzemionkach, który ich wpuścił do podziemi i towarzyszył w rozmowach i zwiedzaniu korytarzy.
Audycja ta jest tak interesująca, że z przyjemnością spotkałbym się z zainteresowanymi osobami, by wysłuchali tych wszystkich opowieści mego Taty snutych w krzemionkowskich podziemiach. Jest tam tez mnóstwo ciekawych opowieści także Pana Juliana Pachniaka i różnych anegdot przytaczanych przez dziarskiego staruszka.
Wtedy, 6 lat temu nie trafiłem w NAC na to nagranie, bo go po prostu tam nie mieli. Nikt mi wówczas nie zasugerował, gdzie szukać. Gdy wznowiłem poszukiwania w Kielcach, skierowali mnie do Archiwum Polskiego Radia, gdzie po jakimś czasie powiadomiono mnie, że jest nagranie mego Taty z red. R. Podlewskim o tytule "Śladami rówieśników piramid”.
Nagranie to zdobyłem w podobny sposób, jak to pierwsze, kupując jego kopię. Mam więc i to nagranie i jest ono pewnego rodzaju dowodem na coś, co niektórzy dzisiejsi decydenci woleliby, aby nigdy nie ujrzało światła dziennego i by lepiej wszystko zostało tak, jak dotąd – czyli zapomniane.
Nie dziwię się marginalizowanie udziału mego Taty i Jego wizji krzemionkowskich w czasach komuny, gdy jako bezpartyjny obywatel nie był pupilem ówczesnej władzy i Jego pomysły z lat 60-70-tych nie były warte propagowania, bo to nie była inicjatywa partii, tylko jakiegoś działacza społecznego. Natomiast dziś po tylu latach przemilczania i udawania, że pewnych faktów nie było dziś jest przecież inny klimat i ... są dokumenty, artykuły sprzed 50 lat i to nagranie radiowe. To nie wydumana fikcja, to niezbite dowody w niemałych zasługach mego Taty i na tym polu.
Nagłowiłem się nieco, by odszukać stronę internetową do tego pliku PDF.
Zapisałem go sobie kiedyś jak PDF, ale dotarcie w Google' ach miałem problem.
Znalazłem go i oto ten link:
.
http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Rocznik_Muzeum_Narodowego_w_Kielcach/Rocznik_Muzeum_Narodowego_w_Kielcach-r2006-t22/Rocznik_Muzeum_Narodowego_w_Kielcach-r2006-t22-s98-103/Rocznik_Muzeum_Narodowego_w_Kielcach-r2006-t22-s98-103.pdf
.
Na str. 99 w wierszu 5 od góry jest ten tekst brzmiący tak, jak go zacytowałem wyżej:
.
"Gdy w 1955 roku lekarz i regionalista - dr Eugeniusz Dziewulski - natrafił w Kunowie na trzy pierwsze starożytne dymarki świętokrzyskie, mimo że starożytny żużel świętokrzyski był już znany wielkiemu Polakowi Stanisławowi Staszicowi, (1755-1826), to dyrektor Edmund Massalski natychmiast wysłał do Kunowa archeologa Janusza Kuczyńskiego, który wraz z dr Eugeniuszem Dziewulskim, jest de facto odkrywcą pierwszych dymarek starożytnych między Pilicą a Wisłą.
cdn.
Witam wszystkich ponownie w naszym Wątku na Forum.
Bardzo się cieszę, ze ponownie będziemy mogli wpisywać tu swe opinie.
Dziękuję Wszystkim, którzy mimo "uśpionego" Forum po 7 czerwca b.r. ciągle tu zaglądali i czytali stare wpisy, czego dowodem jest ta niesamowita ilość wejść (odsłon).
Mam cicha nadzieję, że osoby, które tu zaglądały będą teraz wpisywać się, jak kiedyś i będziemy mogli prowadzić dialog i wymieniać się spostrzeżeniami.
Od czerwca sporo się działo i liczę, że niebawem o tym wszystkim będę mógł Was poinformować.
6 listopada z poezją Stanisława Kawińskiego zawitaliśmy do Warszawy. W Centrum Promocji Kultury na Pradze-Południe na ul. Podskarbińskiej 2 odbyło się spotkanie.
Opiszę i zamieszczę w naszym Albumie kilka zdjęć oraz wstawię linki do relacji w tv lokalnej z tego warszawskiego spotkania.
Na razie trzeba powiadomić jak najwięcej naszych wspólnych znajomych, że nasze FORUM znowu żyje !!!
To wspaniała wiadomość _ prezent na Mikołaja - powrót naszego Forum.
Cieszę się, że powrócimy także do naszego ulubionego wątku poetyckiego. Pozdrawiam całą poetycką grupę i p. Janusza wraz z Rodziną.
Dziękujemy za życzenia i wzajemnie życzymy wszystkiego najlepszego.
Panie Januszu, od dzisiaj rana czytałam od początku poezję Pana dziadka (dużo tego dobrego). Oglądałam też zamieszczone zdjęcia.
Dużo by mówić po tej lekturze i po obejrzeniu zdjęć więc ograniczę się do punktów.
1 Nie dziwię się spojrzeniu dziadka na żonę pelnemu miłości- to bardzo piękna kobieta była, a treść wierszy zdradza, że było też i piękne wnętrze Pana babci
2. Pana dziadek patrzył na świat po bożemu, kontemplował piękno stworzenia patrząc na ludzi i otaczającą go naturę oczyma dziecka bożego.
3. To, że poezjia Pana dziadka jest taka poukładana, pisana zrozumiałym dla wszystkich językiem miłości to na pewno dar działania w życiu Pana przodka Ducha Świętego.
Pisałabym więcej, ale z czasem u mnie kiepsko.
Podziwiam Pana determinację w dążeniu do zachowania pamięci o członkach Pana rodziny.
Z wyrazami szacunku
Tola.
Witam serdecznie zarówno Gościa_Tola, jak i Gościa_ Nowego miłośnika poezji, który lub która - osoby, która wpisała się dziś rano. Bardzo się cieszę, że Państwo zaglądają wciąż do tego wątku. Obserwuję, jak przybywa każdego dnia tzw. odsłon i to cieszy, ale jeszcze więcej sprawia mi radości, gdy się oczywiście, wpisując choćby mini komentarz, co świadczy, że poezją ta nie jest WAM obojętna.
Niestety, zmagam się z grupą i jestem w stanie napisać to wszystko, co bym chciał. Za kilka dni werwą większy polot powrócą, to obiecuje ciepłej odnieść się do wpisów i podziękować. Poza tym, osobom zainteresowanym zasygnalizuję, że mam jeszcze spory zapas tego nowego wydania książki, które prawdziwym miłośnikom poezji z przyjemnością sprezentuje, podobnie jak to czyniłem dotąd. Pozdrawiam serdecznie. Janusz
Nie przestawaj. Mnie akurat ten temat o poezji sprzed lat, jak i wątek o jej autorze interesuje. Zagląda się tu z przyjemnością.
Witam Wszystkich Forumowiczów, a zwłaszcza te osoby, które interesują się sprawami związanymi z poezją Stanisława Kawińskiego.
Już w najbliższym tygodniu czekają nas 2 spotkania. We wtorek, 15 maja w Czytelni Biblioteki WSBiP o godz. 17:00 odbędzie się wernisaż prac Tadeusza Kurka. Tym razem wystawa obejmie projekty do książek i ilustracje oraz okolicznościowe karty - karty świąteczne, których autorem jest właśnie nasz uznany ostrowicki artysta - Tadeusz Kurek. Wśród Jego prac znajduje się też okładka do naszej książki z poezją Stanisława Kawińskiego.
Otrzymałem nawet od naszego Jubilata, który świętuje 60-lecie swej pracy twórczej, propozycję, by podczas tej uroczystości wtorkowej przedstawić fragment poezji mego Dziadka. Choć wybór nie będzie łatwy, ze względu na ograniczony czas wystąpienia, to postaram się wybrać fragment utworu, który spodoba się większości.
Natomiast dzień później, 16 maja o godz. 9:00 w Czytelni Biblioteki Pedagogicznej na Ogrodach (w budynku dawnego Klubu Hutnika), mam spotkanie z młodzieżą szkolną z Zespołu Szkół Samochodowych z Mickiewicza (przepraszam pewnie za nieścisłość w nazwie tej szkoły), ale poprzednio pisałem o Technikum Hutniczo-Mechanicznym, a okazało się, że mowa była o Technikum Samochodowym.
Będzie to spotkanie głównie dla młodzieży szkolnej, ale sadzę, że jeśli ktoś z Was zechce zjawić się, by posłuchać, to miejsce się znajdzie, ... a i książki w prezencie też będą.
Myślę, że trzeba będzie wkrótce pomyśleć o spotkaniu szerzej otwartym dla wszystkich chętnych, bo otrzymuję sygnały od osób, które chętnie wybrałyby się na takie spotkanie.
Oczywiście po tych spotkaniach 15 i 16 maja wstawię krótką relację, a może i jakieś fotki dołączę w naszym albumie tematycznym na Forum.
Pozdrawiam gorąco. jdz.
Od 2 godz. 2 moje posty leżą w poczekalni
Czy przy niedzieli nie ma nikogo, kto sprawdzi i odblokuje te posty, by i inni je mogli przeczytać? Mam tylko cichą nadzieję, że nie będziemy czekać do poniedziałku z ich pojawieniem. Pozdrawiam. Janusz
Zapomniałem jeszcze wstawić linków do tych Zaświadczeń stwierdzających, że oboje Rodzice oddali krew na jesieni 1956 r. dla walczących Węgrów oraz matek i dzieci węgierskich.
oto te linki:
.
http://www.ostrowiecnr1.pl/zdjecie/Krew-dla-walczacych-Wegrow-oraz-dzieci-i-matek-wegierskich-1/
.
http://www.ostrowiecnr1.pl/zdjecie/Krew-dla-walczacych-Wegrow-i-matek-wegierskich-2-1956-r/
.
oraz odznaczenia Węgierskiego Czerwonego Krzyża, którymi Rodzice byli odznaczeni (Tata I i II - stopnia, zaś Mama III - stopnia odznaką krwiodawców węgierskich).
.
http://www.ostrowiecnr1.pl/zdjecie/Wegierskie-odznaczenia-HDK-I-i-II-stopnia-dla-Taty-i-III-stopnia-dla-Mamy/.
Dziś rano zrobiłem nowe zdjęcia tej wspomnianej tablicy, która jutro będzie odsłonięta w obecności władz Miasta, Województwa oraz Pani Ambasador Węgier.
Potem dołączę je też w naszym Albumie, a tu wstawię link, by łatwiej było Wam odnaleźć wszystko to, o czym piszę tu w Wątku.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia - Bożego Ciała. Pewnie większość już w kościele lub szykuje się do procesji.
Witam Wszystkich i z zadowoleniem dodaję link do relacji z odsłonięcia pamiątkowej tablicy nadanej w ostrowieckiej kablówce TVK Krzemionki,(dziś 06.06.2018)
.
https://www.youtube.com/watch?v=ipVnPDbqJ5g&feature=youtu.be
Mnie obchodzi więc proszę się za "wszystkich" czyli i mnie również, nie wypowiadać nieproszony Gościu z 17.19.
Dzięki januszko321 za to co robisz. Ostrowiec może być dumny z Twoich przodków, o pamięć których dbasz tak wytrwale.
Zapomniałem wkleić link dot. uchwycenia 50.005 wejść (odsłon) w naszym wątku z poezją sprzed lat.
.
.
http://www.ostrowiecnr1.pl/zdjecie/Ponad-50-000-odslon-w-naszym-watku/
Wiersz jest naprawdę pięknym opisem beztroski jaka towarzyszy rzeczom zwyczajnym. W dawnych czasach widok przepięknego bociana budził podziw, skłaniał do zadumy nad światem, tym jak jest on różnorodny, jak żyje się w innych niedostępnych stronach świata. Pojawienie się bociana zwiastowało wiosnę- odrodzenie życia nie tylko w naturze, ale również wśród ludzi pogrążonych w zimowej stagnacji. To zwierzę zwiastowało coś lepszego, to co miało nadejść lada moment, było symbolem podróżnika, który widział i zwiedził więcej niż ludzie z wioski. Jednak pozorna beztroska kończyła się gdy ludzie przypisali do symbolu bociana zbyt duże mogłoby się wydawać znaczenie. Zniszczenie gniazda mogło symbolizować utratę nadziei na to, że wioska to miejsce dobre, do którego chce się wracać bądź zdewastowane szanse na lepsze jutro. Jakakolwiek nie byłaby prawda ten niepozorny ptak skłonił ludzi do refleksji nad lepszym jutrem i to chyba najlepiej oddaje sens ludowych wierzeń.
Utwór bardzo dobrze się czyta, czuje się w nim ducha dawnych czasów, pełnych tajemnic, nie do końca zrozumianych symboli, które tak jak bocian wśród mieszkańców wioski- napędzają myśli i refleksje dzięki którym lepiej rozumiemy to co nas otacza.
Wiersz naprawę bardzo dobrze się czyta, czuje się w nim ducha dawnych czasów- pełnych symboli i tajemnic, które tak jak bocian- skłaniają do refleksji nad własnym życiem i tym do nas otacza.
Witam Wszystkich miłośników tego naszego wątku.
Nie wiem, czy tu ktoś jeszcze zagląda, gdyż sam dość skutecznie zostałem zniechęcony, by próbować i próbować bezskutecznie otworzyć strony tego wątku, czy w ogóle jakiejkolwiek innej strony na Forum. Ciągle albo nie działa, albo działa, ale tylko chwilowo.
Nawet jak udało się, że otworzę stronę, tak jak dziś, teraz, to gdy coś napisałem, to okazywało się, że już z wysłaniem postu pojawiał się problem.
Dziś próbuję po wielu, wielu dniach znów coś wpisać nowego.
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
2 dni temu przyjechali do mnie z Ośrodka TVP3 Kielce reporterzy, by nagrać program (reportaż) o działalności społecznej mego Taty. Przygotowywany reportaż ma powstać w ramach projektu Fundacji im. Rotmistrza Witolda Pileckiego.
Tym razem oprócz powszechnie znanych dokonań społecznych mego Taty reporterom chodziło o wydobycie na światło dzienne mniej znanych dokonań Taty związanych z okresem okupacji, kiedy to leczył wielu rannych partyzantów w podostrowieckich wioskach, a nierzadko był też wzywany do lasu do rannych partyzantów, którzy podczas potyczek z Niemcami zostali ranni i potrzebowali pomocy lekarskiej, często chirurga. Także oddawanie krwi przez Tatę rannym w czasie wojny w ostrowieckim szpitalu było potwierdzone nie raz.
Po ataku grupy żołnierzy z Oddziału Dywersyjnego Obwodu Opatów A.K. dowodzonej przez "Rogacza" odbito ze szpitala rannego łącznika Obwodu Henryka Murzyna p.s. Szwarc aresztowanego przez gestapo. Przesłuchiwany i torturowany "Szwarc" był tak skatowany, że nieprzytomnego więźnia umieszczono w ostrowieckim szpitalu na Oddz. Chirurgii, by podreperować ponownie jego zdrowie. Wówczas tym "specjalnym więźniem" na chirurgii zajmowali się dr Roman Drews oraz dr Eugeniusz Dziewulski. Właśnie podczas nocnego dyżuru dr Dziewulskiego grupa dywersyjna AK wtargnęła do szpitala i odbiła rannego "Szwarca". Skrępowano kilku strażników, którzy byli wyznaczeni do pilnowania tego "specjalnego więźnia" gestapo. Miało to miejsce w czerwcu 1943 roku. SZWARCA odbito i ewakuowano ze szpitala pod osłona nocy do Grocholic.
Wówczas dr Roman Drews nakłonił mego Tatę, dr Eugeniusza Dziewulskiego, by zniknął z Ostrowca i ukrył się gdzieś i przeczekał jakiś czas, nim sprawa nie ucichnie, bo Niemcy mu nie darują, iż podczas jego dyżuru odbito i uprowadzono tak ważnego więźnia.
Dr Dziewulski ukrywał się początkowo w Bazowie k/Klimontowa udzielając pomocy lekarskiej potrzebującym partyzantom i cywilom w okolicach Bazowa, a po jakimś czasie przeniósł się do Zawichostu n/Wisłą. Tam leczył już w miejscowej Przychodni chorych już bardziej legalnie, aż do czasu przełamania frontu przez armię rosyjska i Armię Wojska Polskiego.
Do Ostrowca dr Dziewulski powrócił dopiero po wyzwoleniu Ostrowca po 16.01.1945 r.
Była mowa też o zaangażowaniu dr Dziewulskiego w propagowanie honorowego krwiodawstwa w ostrowieckich dużych zakładach pracy, czy w szkołach, w klasach maturalnych. Jak wiemy wcześniej, bo w październiku 1956 roku w Ostrowcu była też akcja oddawania krwi dla walczących Węgrów w czasie sławnego zrywu wolnościowego jesienią 1956. Dr Dziewulski wraz z zoną byli pierwszymi, którzy zainicjowali tamta zbiórkę krwi dla Węgrów. W pamiątkach rodzinnych zachowane są zaświadczenia ze szpitala potwierdzające ten fakt. To było 2 lata przed oficjalną data powołania Honorowego Krwiodawstwa w Polsce. Dlatego dr Eugeniusza Dziewulskiego uważa się za prekursora tego ruchu krwiodawstwa w naszym Regionie.
Reportaż będzie zrealizowany (zmontowany) w czasie ok. miesiąca i chętni na pewno będą go mogli obejrzeć.
Na tę chwilę to tyle.
Jeśli się uda wstawie też informację o dzisiejszym spotkaniu w Domu Opieki Społecznej na ul. Iłżeckej, gdzie miałem spotkanie z grupą pensjonariuszy zaciekawionych poezją Stanisława Kawińskiego.
