Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

"Chciałbym dzisiaj opisać działanie jodu, a następnie przedstawić propozycje zastosowania jodu, dawkowanie, formy. Jest to o tyle ważne, że jod może zarówno pomóc osobom poważnie chorym, czy to chronicznie z powodu infekcji, czy też z powodu niedoborów jodu (które ma praktycznie każdy kto go nie suplementuje), czy też dzieciom zatrutym/zainfekowanym szczepieniami, czy nawet osobom uważającym się za całkowicie zdrowe.

1. Funkcje i działanie jodu

Po pierwsze jak wiadomo, jest wychwytywany przez tarczycę i wbudowywany w hormony tarczycowe – FT4/FT3, których głównym zadaniem jest regulacja metabolizmu człowieka, czyli w praktyce zazwyczaj polega to na przyspieszaniu metabolizmu w celu uzyskania większej ilości energii.

Po drugie, zarazem najważniejsze, jod pełni w organizmie funkcję antyutleniacza. I to zarówno pełni funkcję antyutleniacza w błonach komórkowych całego ciała, chroniąc materiał genetyczny przed uszkodzeniami, a tym samym przed starzeniem komórek (o czym pisałem w części 1), jak również jest antyutleniaczem nienasyconych kwasów tłuszczowych w mózgu odpowiedzialnych za przekazywanie impulsów nerwowych na najwyższym (ludzkim) poziomie funkcjonowania mózgu. Stąd bierze się zmniejszona inteligencja przy niedoborach jodu – z powodu ograniczonej komunikacji na wyższych poziomach w mózgu. Koncentracja jodu następuje w oponach mózgowych.

Dzięki własnościom przeciwdziałania utlenianiu jod również chroni przed promieniowaniem, które na poziomie komórkowym swoje niszczące działanie zawdzięcza zwiększonej szybkości oksydacji (utleniania) w komórkach.

Po trzecie, jod w organizmie może działać jako środek antyseptyczny – likwidujący patogeny w bezpośredni (nieorganiczny) sposób. Jod jest skrajnie toksyczny dla wirusów, większości bakterii (zabija w kilka/kilkanaście sekund), oraz dla pierwotniaków (większe od bakterii, chorobotwórcze są zaliczane do pasożytów), co jest na tyle istotne, że pierwotniaki są główną przyczyną tzw. chorób autoimmunologicznych, a są odporne na zdecydowaną większość antybiotyków i środków leczniczych. Jako że organizm człowieka jest zaprojektowany pod jod, działanie antyseptyczne jest praktycznie pozbawione skutków ubocznych – jod jest najsilniejszym antybiotykiem, pozbawionym wady antybiotyków polegającej na likwidacji flory bakteryjnej w jelitach – bakterie żyjące w symbiozie z człowiekiem, siłą rzeczy są do kontaktu z jodem przystosowane.

Zarówno z doświadczeń osobistych, jak i z kilku badań naukowych wynika, że głównym źródłem zakażenia są… zastrzyki. I to nie jest ważne, czy jest to szczepionka przeciwko WZW B, czy środek znieczulający, czy oksytocyna podawana przy porodzie, czy nawet antybiotyk podawany dożylnie. Wszystkie te sytuacje w jakimś przypadku z którym się zetknąłem były przyczyną chronicznych bóli stawów (zwłaszcza kręgosłupa). Zażycie jodu w takim przypadku może pomóc dosłownie błyskawicznie – mnie pomogło w 20 minut, koledze w 2 godziny, zazwyczaj ludzie zgłaszają mniej lub bardziej zdecydowaną poprawę. Skuteczność działania w tym przypadku w dużej mierze zależy od diety (patrz część 3) :), dlatego też postaram się opracować w najbliższym czasie kluczowe wskazówki i zasady.

Po czwarte – co również jest istotne dla dzieci które otrzymały szczepienia – jod jest bardzo silnym chelatorem rtęci. Większość szczepionek zawiera rtęć, a jod jest pierwiastkiem najłatwiej reagującym z rtęcią. Te pierwiastki do tego stopnia się „lubią”, że sole rtęci (do których zalicza się również tiomersal) reagują z solami jodu. Produktem reakcji z rtęcią są toksyczne sole odprowadzane z organizmu za pośrednictwem nerek. W procesie tym pomaga zwykła sól, dlatego też przy odtruwaniu z rtęci, jak i innych toksyn (np. brom, fluor) wskazane jest podawanie do picia roztworu soli o stężeniu 1-2%. Ta własność jodu wynika z faktu, iż jest to silny antyutleniacz – substancje dla człowieka toksyczne, lub niebezpieczne są zwykle utleniaczami. Tą zasadę można rozciągnąć na wszelkie substancje, również lecznicze – utleniacze człowiekowi szkodzą. Produkcja utleniaczy jest bardzo istotnym procesem komórkowym (zwykle produkowana jest H2O2, jako źródło innych „funkcyjnych” utleniaczy, a dostarczanie ich z zewnątrz często powoduje kaskadę niepożądanych skutków, do chwili zneutralizowania ich przez zabezpieczające komórki enzymy.

Po piąte – jod jest kluczowy w procesie fagocytozy – likwidowania patogenów i zbędnych tkanek. To bardzo obszerny temat.

2. Zastosowanie i dawkowanie.

Tarczyca potrzebuje dziennie nie więcej niż 1 mg jodu. Prawdopodobnie obowiązujące normy RDA (0,2 mg) są przewidziane właśnie na zaspokojenie minimalnych potrzeb tarczycy. Przy czym z diety trudno uzyskać nawet tą śladową ilość jodu, stąd chroniczne niedobory większości ludzkości. W warunkach niedoboru dostarczenie małych ilości jodu aktywuje produkcję FT4 (proces bardzo energetyczny na poziomie komórkowym), a tym samym – w warunkach niedoboru jodu w ścianach komórkowych – może powodować wzmożony stres oksydacyjny, a tym samym przekładać się na gorsze samopoczucie, osłabienie, opuchnięcie tarczycy. Takie efekty wskazują na konieczność przyjmowania większych dawek jodu. U wielu osób niedobór jodu wiąże się też z infekcją, czy to tarczycy (Hashimoto), czy też ogólnoustrojową, co wzmaga efekty utleniania w komórkach, stąd nawet w źródłach ostrożnych w dawkowaniu jodu są wzmianki o konieczności zażywania stosunkowo dużej dawki (na poziomie 50 mg) w takich przypadkach. Nie należy w takim przypadku zapominać o selenie, który również chroni komórki przed utlenianiem w tarczycy przy syntezie hormonów jodowych.

Z uwagi, że większe dawki jodu mają również działanie antyseptyczne, w przypadku zażycia większej dawki dochodzi zarówno do nasycenia błon komórkowych, jak i do likwidacji części patogenów, co objawia się brakiem bólu głowy, czy innych objawów rozbicia które pojawiają się w przypadku mniejszych dawek.

Przy czym większe dawki mają swoje skutki uboczne w przypadku gdy organizm jest poważnie zatruty toksynami uwalnianymi przez jod. Może się to przejawiać np. bólem nerek, intensywnym metalicznym lub gorzkim posmakiem w ustach. W takiej sytuacji należy przyjmować witaminę C i roztwór soli, które to substancje wspomagają usuwanie zneutralizowanych toksyn. Takie efekty pojawiają się zazwyczaj przy wyższych dawkach jodu, rzędu 150-250mg dziennie. Dopóki obserwujemy efekty odtruwania, wydaje się rozsądne by nie przekraczać dawki 100 mg na dobę.

Wszystkie dawki podaję dla osób o przeciętnej wadze, tzn. ok 80 kg, przy czym sugerowałbym dawki dla osoby dorosłej ważącej 40-50 kg, na poziomie ¾ dawek dla 80 kg, nie ½.

Z powodów opisanych powyżej, sugeruję rozpoczęcie suplementacji jodu od dawki 50 mg (8 kropel 5% roztworu Lugola). Jest to zbyt niska dawka by odczuć silnie negatywne skutki odtruwania, a jednocześnie wystarczająco wysoka, by przy pierwszym zażyciu nie pojawiły się efekty utleniania na poziomie komórkowym.

Jod można przyjmować bezpośrednio i od razu popić wodą, kawą lub mlekiem, lub rozcieńczony w wodzie lub mleku. Ważne, by nie łączyć z sokami, czy innymi napojami zawierającymi cukier lub witaminę C. Należy przyjmować po lub w trakcie jedzenia, przy czym przyjmowanie z mlekiem liczy się jako przyjmowanie w trakcie jedzenia. Chodzi o uniknięcie podrażnienia przełyku i żołądka. To podstawowa metoda suplementacji. Dawki można powtarzać nawet 3 razy dziennie, przy czym dziennie spożycie ponad 500 mg jest już silnie pobudzające.

Jod można i należy stosować do dezynfekcji wszelkich ran, zwłaszcza trudno się gojących.

Można stosować do inhalacji.

Płukanie ust delikatnym roztworem jodu (kilka kropli na szklankę wody) likwiduje patogeny powodujące próchnicę, a tym samym chroni zęby zarówno przed psuciem, jak i likwiduje problemy z bolącymi zębami.

Od drugiej strony – jod umożliwia szybkie pozbycie się hemoroidów. Wystarczy zrobić sobie w bolącym miejscu „opatrunek” na bazie jodu rozpuszczonego w tłuszczu, np. oliwie. Resztę pozostawiam kreatywności stosujących 

Kąpiel w jodzie – na wannę ok 100 l wlewamy 10-30 ml 5% roztworu jodu. Mamy od razu efekt inhalacji, jak również dezynfekujący skórę – polecam w przypadku jakichkolwiek problemów skórnych, wysypek, podrażnień. Sam zwykle robię sobie taką kąpiel, dla samej przyjemności wdychania jodu.

Kąpiel w roztworze jodu polecam zwłaszcza w przypadku tzw. "jelitówki"| czy grypy, ale również dla dzieci które rozwinęły po szczepieniu problemy skórne. W przypadku zaszczepienia szczepionką BCG (przeciwko gruźlicy) polecałbym smarowanie śladu na ramieniu roztworem PL 5% w celu zdezynfekowania i oczyszczenia rany (te patogeny tak naprawdę są tylko źródłem infekcji, nie poprawiają odporności, ani nie mają żadnego pozytywnego działania stwarzając jedynie zagrożenie – np. gruźlicą kości). W przypadku małych dzieci karmionych wyłącznie piersią, można działać jodem przez matkę – matka zażywa większe dawki jodu, w który wzbogacane jest mleko matki (w piersiach istnieją specjalne zasobniki magazynujące jod, po to by wzbogacać nim mleko). Jeśli dziecko pije mleko z butelki, można dodawać do mleka jodu. W takim przypadku polecałbym dzienne dawki rzędu 1-2 kropli na każde 10 kg wagi dziecka. Jod zarówno oczyści z rtęci podanej szczepieniami, jak i pomoże zwalczyć wstrzyknięte patogeny.

Jakie dawki dla stosować?

Biorąc pod uwagę, że żyjemy obecnie pod wpływem promieniowania mikrofalowego (WI-FI, telefony komórkowe), szacuje się, że organizm zużywa 2-8 mg dziennie na skutki promieniowania (przyspieszone utlenianie), dawka na poziomie 2 kropli PL5% dziennie wydaje się być minimalna dla zdrowego, młodego organizmu, który taki chce pozostać jak najdłużej. Z góry sugerowałbym ograniczenie do dawek na poziomie 1000 mg (1 gram), o ile nie walczymy z poważną chorobą, np. rakiem, trądem lub dżumą. W przypadku większych dawek (powyżej 1 gram) rozsądne wydaje się przyjmowanie roztworu jodku potasu (SSKI) zamiast roztworu Lugola.

Dla osoby w moim wieku, o mojej wadze (45 lat, 90 kg) polecałbym codzienną suplementację na poziomie 100-400 mg.

To chyba najważniejsze kwestie odnośnie stosowania jodu, jeśli o czymś zapomniałem, zachęcam do komemtowania"