Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

07.08.2003 Co się wydarzyło w Ostrowcu https://archive.is/atKZS https://shorturl.at/5ZgaL

autor: Witold Gadomski

Rzecz się dzieje w Ostrowcu Świętokrzyskim - 70-tysięcznym mieście, które ma dużą hutę, klub sportowy i ambitnego prezydenta. Wszyscy mają swoje interesy i swoją wersję wydarzeń w tej historii, która rozgrywa się w trójkącie: huta - miasto - klub sportowy. Zacznijmy od krótkiego przypomnienia faktów, których nikt nie kwestionuje. (...)

W Ostrowcu nic nie dzieje się bez wiedzy i zgody prezydenta. W mieście bezrobocie jest wysokie, więc największym dobrem jest praca. O tym, kogo zatrudnia się na etatach państwowych lub gminnych, decyduje Szostak. Gdy dyrektor jednej ze szkół zatrudnił "samowolnie" sprzątaczkę, dostał od prezydenta reprymendę.

Po objęciu władzy w mieście Szostak przeprowadził czystki w komunalnych spółkach, zatrudniając swoich ludzi. Kilka spółek sprywatyzował, za każdym razem zaznaczając w zaproszeniu do rokowań, że "zastrzega sobie prawo do swobodnego wyboru potencjalnych inwestorów, do odstąpienia od rokowań bez podania przyczyny oraz do przedłużenia terminu składania odpowiedzi na zaproszenie do rokowań". Krótko mówiąc, to prezydent decyduje o tym, komu i na jakich warunkach sprzeda komunalną spółkę. (...)"

(...) No i dopiero po chwili przyszło otrzeźwienie. Pomyślałem: zaraz, zaraz, przecież mam spełnić jakieś warunki. Nie czekając do dziesiątej następnego dnia, zadzwoniłem od razu do tego faceta. Powiedziałem mu, że nie spełnię żadnych niegodziwych warunków. On odpowiedział z takim pobłażaniem i cynizmem w głosie: to pan jutro oceni, czy warunki będą godne, czy nie.

- Zadzwonił pan nazajutrz?

- Nie. Bałem się, że wplączę się w coś, z czego nie będzie powrotu. Że będę tego całe życie żałował. Nawet nie chciałem wiedzieć, ile chcą za umorzenie sprawy w prokuraturze. Dowiedziałem się oto, że w Polsce prokuratura może wsadzać kogoś do więzienia za pieniądze i wypuszczać za pieniądze. Ten człowiek powiedział mi konkretnie: czy pan chce, żeby sprawa była umorzona.

- Może blefował?

- Kiedy ogarniam całość sprawy i to, co działo się później, to nie sądzę, aby to był blef.

- A co się stało później?

- Na drugi dzień po wyjściu z aresztu Wojskowa Komenda Uzupełnień zajęła mi dwa terenowe samochody na czas nieokreślony, "na czas wojny i pokoju", jak napisali.

- Nigdy nie słyszałem, aby w wolnej Polsce armia zabrała prywatnej osobie samochód.

- Bo też nie ma takiej prawnej możliwości. Moi prawnicy natychmiast to sprawdzili: wojsko nie może w czasie pokoju zabrać samochodu na czas nieokreślony. Wolno to tylko zrobić na określoną liczbę godzin pod warunkiem, że rok wcześniej ustali się tzw. plan świadczeń ludności i te samochody występują w tym planie. Sprawa była ewidentna: nie było planu świadczeń ludności, więc wojsko nie mogło zabrać mi samochodów i to na czas nieokreślony. Odwołałem się natychmiast do prezydenta Nowego Sącza, bo zgodnie z prawem on jest jednostką odwoławczą. Prawnicy pokazali prezydentowi, że to rażąco bezprawna decyzja. I co zrobił prezydent? Podtrzymał tę decyzję, wiedząc, że jest to rozbój w biały dzień. Odwołaliśmy się zatem do wojewody małopolskiego. On także podtrzymał decyzję. Dopiero kiedy mój prawnik zagroził w urzędzie wojewódzkim, że złoży skargę na wojewodę za nadużycie przez niego władzy do NSA, ktoś się wystraszył i na drugi dzień dostaliśmy pismo, że anuluje się wszystkie decyzje armii w sprawie samochodów.

- To nie był koniec walki?

- Nie. (...) https://shorturl.at/sStBd

Może średnią ze szkoły miał równie niską jak prezydent. A może nie tylko to ich łączyło?

Ale powoli sytuacja się klaruje. Kolejne przesłuchania ostrowieckich samorządowców wkatowickiej prokuraturze. Kolejne zarzuty dla kolejnych kolegów i koleżanek z ramienia dyszka starczy